www.vozovi.com

Ručak na tom mjestu u znak sjećanja na nekadašnji restran (u pozadini).



Mjesta sa, za naša shvatanja, simpatičnim prvim dijelom imena.
Na obje strane.
I desno



I lijevo



Direcção de Estradas do Distrito de Aveiro (1935.)
Dobro zvuči - loše izgleda.



Još jedan primjer prisustva starih modela.



Došlo mu do brade.



I poslije kiše - rainbow.
Taman dobro.
Porto je u blizini.

Dofuraj odakle te ne očekuju tj. pojavi se neočekivano.



I prođi neprimjećen.
Niko ne nadzire.
Čemu oprez?
Pri kraju dana mi "turistički policajac" reče: "Budite oprezni. Ovje kradu."
Vidiš. Imao sam taki filing. Ništa nije bez neke.



Garaža pruža mogućnost izbora.
Oš tamo, oš vamo.
Oš malo dalje il u sredinu.



Nije five stars al ima što putniku treba (desno).



Aha!
Na površini - pruga.



Al prugom.



Čak i ovako.



Onaj od onih hopova što mi davno dosadiše.

Praça da Liberdade.
Sve osvajačke i porobljivačke države obavezno imaju Trg slobode.
Interesantno.
Na konju Pedro I (do Brasil) ou Pedro IV (de Portugal) poznat kao Libertador.
Divno se slaže s nazivom trga.
Iza svega - InterContinental Porto - Palácio das Cardosas Hotel.



Jedna od 5.000.000 ovakvih u gradu.



Nos nanjuši a oko prepozna željezničku stanicu (on the left)
U daljini - Sé do Porto a more i Catedral da cidade do Porto. (século XII)



Najedanput, nuto čuda
Zelen trajvan ide tuda



Skoro konstatirah vjerojatnu konstataciju da vozi samo za Svetog mučenika Gurija al to bješe prefuk u proračunu.



E... stanica.
Prepunim imenom - Estação Ferroviária de Porto - São Bento.



Azulejo.
Biće da su ovi Alfonso VII de León i Egas Moniz de Riba Douro.
A i da nisu, dobro zvuči.



Na plavunu Minho i Dovro (Douro) a po zidovima još keramike.
Entre Douro e Minho.
Povijesna sjeverno atlantska pokrajina meždu rijekami Douro i Minho.

U dubinu stanične utrobe.
Ventriculus - Gaster - Želudac.



Prelaz želudaca u Zwölffingerdarm.



Vozovi nisu brzopičeći.



Lokalci.



Skoro pa sasvim.



Sasvim.



Onaj što bio u sredini, otišao nesvaren.
Mislim - propasiraće nepromjenjen tj. kaki unišo taki će i izać na suprotnoj strani.
Ukoliko ga tunel ne resorbira.
Pu, pu, pu al i to se zna desit.

Destruição.



Idući nizbrdno srećemo autobus koji mota uzbrdno.
Zgradu desno iza stuba mori kaheksija.
Utanjila žestoko.



Igreja de Santo Antonio dos Congregados.
(jedna od onih 5.000.000)



Stanicu smo već vidjeli al neka.
Ko nije uočijo nek ujoči da nije na ravnom.



Dućan se izrazito ističe.



Hoditi horizontalno?



Nea šanse.
Samo su pješaćki prelazi horizontalni... izuzimajući one koji nisu.



Mercado Ferreira Borges, (crveno desno)
Bivši mercado.
Sadašnji objekat za događaje koji se tu događavaju.

Mercado odozdola.



Palácio da Bolsa.
To je ono đe se mulja s lovom.
Spomenik - Infante Dom Henrique de Avis, 1.º duque de Viseu e 1.º senhor da Covilhã. (Henrik Pomorac)



Nešto mi bilo interesantno pa usliko.
Šta mi je bilo interesantno?
Zaboravijo.



Znam zašto sam uslikao.
Policijske Škodilake sam vidio u: I, F, E pa ni ođe nije moglo omašiti.



Skromna kućica na vrhu je Paço Episcopal do Porto.
Blago skromnima, jer će baštiniti zemlju.
A neskromni nebesa?



Aha, ahaha!
Kako da na obalu izdušim baš na kraj (ili početak?) šina?
Slučajno?
Ništa nije slučajno.
Ne zazivam ja Gurija uzalud.



I to u trenutku tom u kom cura tramvaj doćerava.



Sa'će ga tamo pa će ga nazad.

Sa'će ona.
Samo što nije.



Eto nema dalje.



Vidiš.



Potom tramvajdžinica obrće trolu.



Dok iščekujemo polazak, ponešto iz okoline.
Izrazito eritematozna kuća.



Aixam Miniauto.



Tamo će trajvan.
Otale je i došo.
Šta je zeleni?
Šta se keslaš?

Rio Douro.
"INDEPENDÊNCIA" katamaranskoga tipa.
Vlasnik - BARCADOURO.



Eto je.
Okrenula što je trebalo okrenuti.
Po sredini tramvaj a po desnini dečkić s belu majicu.



Donji postroj od tramvaj i od dečkić s belu majicu.



Još donjije da donjije nemere bit.



Dveri o' tramvaja.
Obilje dršaka prosto tjera da se kačiš na tramvaj.



Sjedilice o' tramvaja.
Kolko moje oko vidi, naslanjalice se mogu prešaltat sukladno tramvajskome usmjerenju i želji sjedilaca.



On sprijeda.



Isti on straga.
Prozori rade na uvlakušu.

Poruka je jasna.
Bicikle ostavljajte na zid prvoga sprata.
Viš otkad je ovaj i niš mu ne fali.



Igreja de São Francisco.
Izgradnja 1383. - 1410.
Dosta brzo.



Tramvajdžinica odmakla pa sam je moro primaket.
Njega, tačnije.
S njom u njemu.
Desno São Nicolau drži kafanu.



Ponte da Arrábida.
NIje famozni metalni al je famozni betonski s rasponom od 270 m, širinom 26,5 i visinom od 70.
Famoznim mostom ide famozni E01.
Larne (UK) - Dublin - La Coruña - Vigo - Porto - Lisboa - Huelva - Sevilla.
Istina, jedno 1.000 kilometarćića tog puta je atlantska voda od Irske do Španije.
Normalno da tu nema nikakav trajekat al šta ima veze?
Sve je to E01.



Policia - Tourism patrol.
I šta bi to trebalo značiti?
btw - Škoda.



Igreja e Mosteiro de São João Novo.
Viri gore u vrhu.



E... iz kojih je razloga Rua de Miragaia ispod nivoa vode?
Voda je lijevo izvan kadra.



Zanemarićemo razlog za podvodni nivo.
Kućerci su super.
Dobro se i drže na ovim lukovima i stubićima.

Nešto je CHEZ DANY al ne znamo šta.
Pokrilo ga pokrivalo.



Desnu poduprlo da se ne svali.
Ostale su dobrostojeće.



Edifício da Alfândega.
Lučka carinska zgrada iz 1876.
Sad je to Centro de Congressos i tu ti, navodno ima sve i svašta.



Museu Interativo e Parque Temático.
Tu ima i više nego sve i svašta a vezano za portugalska putovanja i otkrića, da ne kažem: osvajanja i sve što slijedi.
Izgleda da ima i drugih stvari a to, valjda, zavisi od: kako kad.



Ulica se bliži kraju svom a mi kraju njenom.
Na vrhu bijela kućera - Palácio das Sereias ili Palácio dos Portocarrero ili Palácio da Bandeirinha.
Navodno škola - Casa Madalena de Canossa otkad je kupili oni iz Instituto das Filhas da Caridade.
More bit da jest tako.



Stanca o trajvana.
Paragem Alfândega.



I kraj one ulice s balkonom iznad češme kojoj voda nije za pitje.